آتشکده آذرجو یکی از آتشکده های شهر داراب و در ۱۰ کیلومتری غرب شهر داربگرد است. آتشکدهٔ آذرجو به شیوهٔ چهارتاقی با گنبدی گرد است که سقف اصلی آن ویران شدهاست. «مقدسی» یکی از رخدادنگاران، آذرجو را شهری از آتش معنا کردهاست. در برابر این آتشکده، کوه بلندی به نام «حفرسیاه» و چشمهای طبیعی و بزرگ به نام «اغلان قز» قرار دارد. آتشکده آذر جو در فاصله یک کیلومتری از روستای کرسیا واقع شدهاست و در تاریخ ۱۷ خرداد ۱۳۸۵ با شمارهٔ ثبت ۱۵۶۰۲ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیدهاست.
تاریخچه
بر پایه روایت مروج الذهب مسعودی این آتشکده به دستوراشو زرتشت بنا شدهاست. زرتشت به پستاف شاه دستور داد تا آتش مقدس جمشید را بیابد و یستاف شاه آن را در خوارزم یافت و به دارابگرد آورد و در آنجا آتشکدهای بنا نمود و آتش مقدس را در آن نگهداری و سپس شهر خرم دارابگرد را بنا نمود. از سال ۳۳۲ هجری قمری نام آن به آتشکده آذرجو تغییر کرد.